Mal
kaçırır gibi yani hırsızlamasına iş yapan idarelerin tuttuğu
taşeronların taşeronlarının taşeronları yanında “işine
gelirse” koşullarında çalışan işçiler, cinayete kurban
gidiyorlar.
17
Şubat tarihinde İdare Mahkemesi’nce verilen yürütmeyi durdurma
kararına rağmen AOÇ
arazisindeki Başbakanlık Hizmet Binası şantiyesi, Başbakan’ın
ilgili
kararı tanımayacağı yolundaki açıklamaları üzerine yapımı
hız kesmeden devam etmiş,
ilk kararın ardından gelen yeni kararlar da bu
Belediye Başkanı ve Başbakan'ın bu kanun tanımaz iradesi
tarafından dikkate
alınmamıştı.
Hukuka rağmen sürdürülen Başbakanlık hizmet binası inşaatına şimdi de kan karıştığı haberleri gündeme geldi. Başbakanlık inşaatında Savaş Oğuz adındaki bir teşaron işçinin iskeleden düşerek yaşamını yitirdiğini, ancak bunun kamuoyundan saklandığı söyleniyor.
Hukuka rağmen sürdürülen Başbakanlık hizmet binası inşaatına şimdi de kan karıştığı haberleri gündeme geldi. Başbakanlık inşaatında Savaş Oğuz adındaki bir teşaron işçinin iskeleden düşerek yaşamını yitirdiğini, ancak bunun kamuoyundan saklandığı söyleniyor.
Yargı
kararına rağmen inşası süren Başbakanlık Hizmet Binası’nda
çalışırken yaşamını yitiren işçi Savaş Oğuz’un ağabeyi
Suat Oğuz, işçilerin geceli gündüzlü çalıştırılmasının
kardeşinin canına mal olduğunu söylediç
Oğuz, AOÇ’deki Başbakanlık Hizmet Binası inşaatının aceleye
getirildiğini belirterek, “Hukuken durdurulan bir inşaat nasıl
işçi çalıştırılıyor” diye sordu. Kardeşi ve diğer
işçilerin gerekli önlemler alınmadan geceleri de
çalıştırıldıklarını ifade eden Oğuz, “Çelik halat yok,
göz gözü görmüyor. Ancak inşaat hemen bitsin diye gece-gündüz
çalıştırmışlar” dedi. “Taşeron firma üstünü örtmek
istiyor. Firma hakkında dava açtık” diyen Suat Oğuz, kardeşinin
ölümünün sorumlularının cezasız kalmaması gerektiğini
söyledi.
(EvrenselGazetesi haberi)
Şu alemde nihayet benim gibi düşünen birilerinin bloğuna rastladım.Çalışmaktan nefret ediyorum dediklerimin "tembel" yakıştırmaları arasında geçti ömrüm. Her pazar gecesi ertesi sabah sevmediğim ama gitmeye mecbur olduğum işime gidecek olmanın stresiyle uykusuz geçen gecelerimden bahsettiğimde "amannn sende yıllardır klasik p.tesi sendromundasın aş artık" lardan bıktım artık. Ben çalışmaktan değil sömürülmekten , hayatımın en güzel çağlarını sevmediğim işlerde sevmediğim insanların yanında tüketmekten nefret ediyorum. Ve sevdiği işi yapan insanların o gözlerindeki ışıltıya hiçbir zaman sahip olmayacağımın bilinciyle ömür törpülüyorum. Çok güzel bir blog sağol varol
YanıtlaSil